Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

ΟΤΑΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΤΟ ΕΚΤΙΜΑΜΕ...ΟΝΤΩΣ??

"ΟΛΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΑ ΕΙΧΑ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΜΑ ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΧΑ ΔΕΙ","ΑΣΕ ΜΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΜΟΝΟ,ΝΑ ΠΟΝΕΣΩ ΝΑ ΜΑΤΩΣΩ,ΠΟΣΟ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΝΑ ΝΙΩΣΩ"...,στιχοι γνωστων τραγουδιων...

Ολα οσα ομορφα πραγματα εχουμε στην ζωη μας και τα εχουμε διπλα μας, θεωρωντας τα σιγουρα και αμετακινητα και εχοντας τα δεδομενα,δεν τα εκτιμαμε και δεν τους δινουμε την αρμοζουσα αξια.Για παραδειγμα θεωρουμε ευνοητο ο συντροφος μας να μας αγαπαει και να μας κανει ολα τα χατιρια,να ειναι εδω παντα για μας οταν τον χρειαζομαστε,ο φιλος μας παντα να τρεχει οταν τον εχουμε αναγκη.

Τις περισσοτερες φορες δεν λεμε καν ευχαριστω..Επαναπαυομαστε και θεωρουμε πως τα πραγματα θα ειναι ετσι συνεχως..Καλομαθαινουμε και μαθαινουμε μονο στην απολαυση του "παιρνω",ξεχνοντας την προσφορα,το "δινω".Γινομαστε ετσι εγωιστες και θεωρουμε δεδομενη την αγαπη στο προσωπο μας,που ερχεται χωρις ανταλλαγμα.Καποια στιγμη ομως,εκει που εχουμε υπεραναπαυτει στις φροντιδες των αλλων τρωμε το χαστουκι..Γιατι κανεις δεν ειναι τοσο ανιδιοτελης που να προσφερει και να αρκειται σε αυτο χωρις να αναγνωριζεται να περιμενει ανταλλαγμα.

Και το χανουμε...Και χανουμε την γη κατω απο τα ποδια μας...Γιατι μας "προδωσε"κατι που ειχαμε ευνοητο ππως θα ειναι παντα εκει..Και νιωθουμε κενοι...Συνειδητοποιουμε πως νιωθαμε καλα γιατι ειχαμε αυτον διπλα μας..Τωρα δεν μενει κατι..Τωρα δεν υπαρχει καποιος στην θεση του να μας δινει ολα οσα χρειαζομαστε.Τωρα συνειδητοποιουμε πως δεν εκτιμουσαμε οσα ειχαμε...Τωρα που ειδαμε τα χειροτερα,που ειδαμε ποσο τυχεροι ημασταν τοτε...που δεν εκτιμουσαμε...Χασαμε αυτο που ειχαμε και καταλαβαμε την αξια του...Τωρα που δεν το εχουμε...ΛΑΘΟΣ...

Δεν χρειαζεται να μεινεις μονος για να εκτιμησεις,δεν χρειαζεται να φυγει μακρια σου ο αλλος και να τον χασεις και απλα να χτυπας το κεφαλι σου που δεν εκμεταλλευτηκες σωστα την κατασταση...Γιατι να φτασεις ως εκει??Τοτε θα ειναι πολυ αργα...Αυτο που εχασες γιατι απλα δεν το εκτιμησες δεν θα ξαναγυρισει..Γιατι αν ειμαστε τοσο εγωιστες??Χανουμε πολλες ευτυχισμενες στιγμες...Να γινουμε "ανθρωπινοι"...Να μαθουμε να αγαπαμε και να εκτιμαμε αυτο που εχουμε διπλα μας οσο το εχουμε,διοτι πραγματικα ειναι κανονας οτι μολις το χασουμε μονο αυτο θα θελουμε και τιποτα δεν θα μας φαινεται τοσο ιδανικο οσο εκεινο,τιποτα δεν θα ειναι τοσο αξιο,τιποτα δεν θα μπορει να το αντικαταστασησει...Τοτε θα φανταζει στα ματια μας ιδανικο...Αλλα αυτο θα βρισκεται μακρια μας...

Ας εκτιμαμε οτι εχουμε και ας ευχαριστουμε για αυτο καθημερινα...Η ευτυχια εκει βρισκεται....!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου